Οι σκίουροι είναι τρωκτικά. Τα κοφτερά τους δόντια μπορούν εύκολα να σπάσουν σκληρά κέλυφη καρυδιών. Τα ίχνη του γεύματος ενός σκίουρου είναι εύκολα αναγνωρίσιμα στο δάσος: άδεια κέλυφη καρυδιών και αποκομμένα κουκουνάρια. Γιατί δεν πας να τα ψάξεις; Ίσως ανακαλύψετε και τον ίδιο τον σκίουρο. Είναι δραστήριος κατά τη διάρκεια της ημέρας και όχι πολύ ντροπαλός.

Οι σκίουροι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στα δέντρα. Μπορούν να αναρριχηθούν, να ισορροπήσουν και να πηδήξουν πολύ καλά. Η μακριά, φουντωτή ουρά τους τους βοηθάει να κατευθύνονται και να ισορροπούν και οι τρίχες αφής σε όλο τους το σώμα τους επιτρέπουν να εκτιμούν την απόσταση από τα κλαδιά και τα φύλλα. Χάρη στα κινητά τους νύχια οι σκίουροι μπορούν να πιάσουν καλά ακόμα και τον λείο φλοιό των δέντρων.

Επιπλέον, φτιάχνουν τις φωλιές τους από κλαδιά και φύλλα στις κορυφές των δέντρων, που ονομάζονται dreys. Εδώ γεννούν τα μικρά τους δύο φορές το χρόνο. Το χειμώνα πέφτουν επίσης σε χειμερία νάρκη στο drey, όπου ξυπνούν τακτικά για να φάνε από τις προμήθειές τους. Το φθινόπωρο αφιερώνουν πολύ χρόνο στη συλλογή ξηρών καρπών και σπόρων, κρύβοντάς τους σε τρύπες δέντρων ή θάβοντάς τους στο έδαφος. Αν δεν καταφέρουν να βρουν ξανά όλες τις κρυψώνες, το ξεχασμένο απόθεμα μπορεί να βλαστήσει την επόμενη άνοιξη. Με αυτόν τον τρόπο οι σκίουροι βοηθούν στην εξάπλωση των φυτών και στην αναζωογόνηση του δάσους.