Οι κοινές (ή ξύλινες) νυφίτσες είναι πολύ δραστήριες και χρειάζονται πολλή ενέργεια. Δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη και είναι συνεχώς απασχολημένες με την αναζήτηση τροφής. Το χειμώνα μειώνουν το ύψος και το βάρος τους, ώστε να χρειάζονται λιγότερη ενέργεια. Ακόμη και τα οστά και τα όργανά τους συρρικνώνονται, για να μεγαλώσουν ξανά την άνοιξη. Αυτή η διαδικασία της συρρίκνωσης και της εκ νέου ανάπτυξης είναι εκ γενετής. Ωστόσο, κάθε νυφίτσα την βιώνει μόνο μία φορά, επειδή ζουν το πολύ 13 μήνες.

Οι ξυλοσκώληκες έχουν κακή όραση, αλλά μπορούν να ακούσουν, να μυρίσουν και να αισθανθούν πολύ καλύτερα. Επιπλέον, όπως και οι νυχτερίδες, χρησιμοποιούν υπερηχητικούς ήχους για να προσανατολίζονται με ηχοεντοπισμό.

Οι ξυλοκόπτες είναι μοναχικοί, οι οποίοι φυλάνε αυστηρά τον περίβολο τους. Την εποχή του ζευγαρώματος, ωστόσο, τα αρσενικά περιφέρονται αναζητώντας θηλυκά. Για να γεννήσει και να μεγαλώσει τους 4 έως 8 απογόνους της, το θηλυκό χτίζει μια θολωτή φωλιά κοντά σε καλές πηγές τροφής. Αυτές μπορεί να είναι, για παράδειγμα, πλούσιοι σε είδη κήποι, όπως εδώ στο "Haus der Natur".