Powstawanie różnych typów gleby zależy od skały macierzystej, klimatu, warunków wodnych i wzrostu roślin. Przede wszystkim Kottenforst zawiera stagnosol, czyli stagnującą glebę wód powierzchniowych.

Charakteryzuje się ona warstwą przepuszczalną dla wody, w której woda deszczowa może łatwo przesiąkać, oraz warstwą, która nie przepuszcza wody. Kiedy pada dużo deszczu, woda gromadzi się, a ziemia staje się bardzo mokra. W zależności od warunków pogodowych gleby wodne mogą być suche lub mokre.

Stagnosol jest często czerwonawy i jasno nakrapiany. Wynika to z zawartości wody i tlenu. Jeśli gleba jest sucha i ma wystarczającą ilość tlenu, związki żelaza są utleniane, a gleba "rdzewieje". Jeśli gleba jest mokra i nie ma w niej tlenu, bakterie przekształcają "rdzę" z powrotem w energię i powstają jasne obszary: gleba "wybiela się".

Po tym, jak drzewa wwiercą się korzeniami w ziemię, ich grubość rośnie. Zakotwiczają się w glebie jak kołki po wkręceniu śruby w ścianę. To zakotwiczenie jest tak dobre, że korzenie muszą stanowić tylko niewielką część całkowitej masy drzewa. W glebach Kottenforst korzenie palowe i sercowe zapewniają szczególnie mocną stabilność, ponieważ penetrują warstwę przepuszczalną dla wody. Buki mają korzenie palowe, a dęby korzenie palowe. Drzewa wchłaniają wodę i składniki odżywcze przez wierzchołki korzeni.

Dżdżownice przebijają się przez ziemię. W trakcie tego procesu zbierają szczątki roślin i drobne kawałki kamieni. Z pomocą kamieni miażdżą szczątki roślin, a następnie je trawią. Każdego dnia dżdżownica zjada około połowy swojej wagi. Następnie ponownie uwalnia strawiony materiał. W ten sposób powstaje bogata w składniki odżywcze próchnica.

Dżdżownice nie tylko czynią glebę bardziej żyzną. Grzebią w niej i napowietrzają ją. Im więcej dżdżownic, tym lepiej! Policz, ile dżdżownic żyje na tym metrze kwadratowym gleby!

Krety są doskonale przystosowane do życia pod ziemią. Ich przednie łapy wyglądają jak łopaty. Używają ich do kopania korytarzy w ziemi. Spiętrzają ziemię na powierzchni, tworząc kretowiska. Pomiędzy korytarzami znajdują się komory mieszkalne, które wyposażają w liście i mech jako miejsca do spania lub wychowywania młodych.

Krety mają bardzo słaby wzrok. Jednak dobrze słyszą i mają doskonały zmysł dotyku. Ich małe pnie są bardzo wrażliwe. Umożliwia im to tropienie dżdżownic, owadów i pająków, którymi się żywią. W razie potrzeby szukają również pożywienia na powierzchni, gdy ziemia jest zamarznięta w zimie. Nie hibernują.

Plastik nie należy do gleby. W przeciwieństwie do substancji organicznych, takich jak resztki roślinne, nie można go całkowicie zdegradować, a jedynie zmiażdżyć. Kawałki plastiku stają się coraz mniejsze z powodu mechanicznego i chemicznego rozkładu, a także czynników atmosferycznych, aż w końcu stają się mikroplastikiem. Wiele toksyn osadza się na powierzchni tych małych cząstek plastiku. Ludzie wciąż badają, jak dokładnie wpływa to na żywe organizmy w glebie i ekosystemie leśnym. Dziś wiemy już, że dżdżownice, które wchłaniają cząsteczki plastiku wraz z glebą, nie rosną tak dobrze. Dlatego prosimy o niepozostawianie plastikowych odpadów w lesie!