Dlatego też młode buki sadzi się pod świerkami już od 40 lat.

Buki preferują luźną glebę z dobrą zdolnością ukorzeniania, która nie może być ani zbyt mokra, ani zbyt sucha. Jednak w Kottenforst mogą sobie poradzić również na podmokłej glebie, ponieważ ich korzenie znajdują się głęboko w glebie, gdzie mogą czerpać wody gruntowe. Jednak ze względu na zmiany klimatyczne, obecnie cierpią z powodu ekstremalnych pór suchych i ekstremalnych wilgotności.

Lasy bukowe są bardzo zacienione, ponieważ gęste liście prawie nie przepuszczają światła słonecznego. Wyjaśnia to względny brak podszytu. Wystarczająca ilość światła może padać na dno lasu tylko wiosną, kiedy liście nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Wtedy kwitną zawilce i glistniki. Młode buki rozwijają się również w cieniu starych drzew. Czekają, aż w koronach drzew pojawi się luka, przez którą będą mogły rosnąć.

Buki mogą dorastać do 300 lat i 40 metrów wysokości. W lasach gospodarczych są one zwykle pozyskiwane w wieku od 120 do 140 lat. Ich drewno jest twarde, nieco czerwonawe i jest przetwarzane na sklejkę, meble, parkiet i zabawki. Może być również wykorzystywane jako drewno opałowe.

• Drzewa bu kowe owocują jesienią. Gdy ich nasiona są dojrzałe, miseczki owoców pękają, a orzechy bukowe spadają na ziemię. Są one ważnym źródłem pożywienia dla zwierząt leśnych. Roznoszone są głównie przez sójki, wiewiórki i myszy, które zbierają orzechy, a czasem nawet zapominają, gdzie je ukryły.
• Ostrzegawczy krzyk sójki może zwiększać swoją głośność, od grzechoczącego śpiewu do głośnego pisku. Nazywane są również policją leśną. Sójki doskonale naśladują nawoływania innych ptaków.
• Leśny łowca gąsienic to duży chrząszcz, który jest aktywny w ciągu dnia. Poluje na gąsienice i poczwarki motyli i os na drzewach i ziemi. Jego larwy również żerują drapieżnie. W ten sposób pomaga utrzymać równowagę biologiczną w lesie. Jest bardzo rzadki i wymarł w Nadrenii Północnej-Westfalii.