Pszczoła miodna jest pierwotnie owadem leśnym, który żył swobodnie w naszych lasach. Obecnie pszczoły miodne znajdują się głównie pod opieką człowieka i dlatego często nazywane są "najmniejszym zwierzęciem domowym ludzkości".

Kolonia pszczół miodnych funkcjonuje jak jeden duży organizm. Sama pszczoła miodna nie byłaby w stanie przetrwać. Królowa jest odpowiedzialna za składanie jaj, podczas gdy do 45 000 robotnic zajmuje się wszystkimi innymi czynnościami. Obejmuje to budowanie plastrów miodu, karmienie larw, czyszczenie i pilnowanie ula, zbieranie pyłku i nektaru oraz produkcję i przechowywanie miodu. Pszczoły miodne wykorzystują miód jako pokarm na zimę. Samce pszczół, znane jako trutnie, rozwijają się z niezapłodnionych jaj. Są one akceptowane w ulu tylko w okresie godowym.

Czy znasz dzikich krewnych pszczoły miodnej, dzikie pszczoły? W Niemczech występuje około 565 gatunków. Większość gatunków dzikich pszczół nie żyje w koloniach, ale samotnie. Występują wszędzie tam, gdzie mogą znaleźć wystarczającą ilość pożywienia, miejsca do gniazdowania i materiał do budowy gniazd. Potrzebują na przykład zagłębień w ziemi lub w łodygach roślin, ale wykorzystują również otwory wiertnicze, połączenia ścian i gniazda owadów. Dzikie pszczoły nie potrzebują miodu. Potomstwo wielu gatunków dzikich pszczół hibernuje w komórce lęgowej w kokonie.

Dzikie pszczoły odgrywają ważną rolę w rolnictwie i przyrodzie, ponieważ zapylają dzikie zioła, krzewy i drzewa. Z kolei nasiona i owoce stanowią pożywienie dla wielu innych gatunków zwierząt. Ich znaczenie dla zapylania jest nawet większe niż znaczenie pszczół miodnych.

Większość gatunków dzikich pszczół ma bardzo małe lub delikatne żądło, które nie jest w stanie przebić ludzkiej skóry. Tylko gatunki społeczne, takie jak trzmiele, mogą być bardziej defensywne, gdy chronią swoje gniazda.